به چه قیمت اجازه تلویزیون دیدن به کودکانمان می دهیم!
به چه قیمت اجازه تلویزیون دیدن به کودکانمان می دهیم! اگر یادتان باشد خیلی وقت پیشها درمورد مضرات تلویزیون دیدن که از طرف روانشناس پایش رشد بهم بیان شده بود صحبت کردم
اما گذشت
در کتابهای دوره های رشد اجتماعی... نیز از مضرات تلویزیون پرسیدم و خیلی پاسخ دردناک بود
تلویزیون چون وسیله تحرک آور نیست مضر است. در 7 سال اول وقتی می خواهی میزان مطلوبیت یک بازی یا اسباب بازی را بسنجی، اینکه چند حس را درگیر می کند، اینکه چقدر مسبب تحرک کودک می شود و اینکه چقدر موجب ارتباط اجتماعی او می شود سنجید.
تلویزیون بیننده را از تفکر باز می دارد، مخصوصا کودک زیر سه سال مارا. اساس دوره های بعدی رشد بر همین تفکر سوار است
خیلی فجیع است که ما به قیمت انکه ظرفهایمان را بشوییم، با دوستمان تلفنی حرف بزنیم و هزار بهانه دیگر کودکمان را جلوی تلویزیون بنشانیم. تفکر او را بکشیم، خلاقیتش را بکشیم و بعدا او را هی کلاس بگذاریم و ... که مهارتهای تفکر بیاموزد...
بیایید کودکانمان را به استضعاف نکشانیم...
سختی تلویزیون دیدن دقیقا در همین جاست که همه مخالفند حتی خودمان
مگر چه می شود اگر کمی تلویزیون ببیند، باید بدانیم هر اندازه تلویزیون دیدن را تقویت کنیم داریم تفکر او را تضعیف می کنیم
تفکر است که کمک می کند کودک قابلیت حل مساله پیدا کند، خودش به دنبال رفع مسایل باشد و دائما نخواهد برایش نسخه بپیچند و ...
بیایید فکری بکنیم و عمرهایمان را جلوی رسانه ها ، بدون هدف هدر ندهیم، اگر قرار است تلویزیون ببینیم هدفمند و انتخاب گر عمل کنیم... نباید دیگران هر چه را که بخواهند به خورد ما و کودکانمان بدهند.
به این نکته بیشتر بیاندیشیم...
و بازی و گفت و گو را جایگزین تلویزیون دیدن کنیم...
