سردارک21: مانور آمادگی ورود محمدصادق

دیروز من برای خانواده یه مانور آمادگی اومدنم رو گذاشته بودم که ببینم چقدر پذیرای حضور من هستند و می ارزد از این جای گرم و نرم که البته کمی تنگ شده برام بیام بیرون یانه!

ساعت یازده شب شروع کردم به تغییر و تحول و کلی انقباض راه انداختم

با کلی نقشه برای اینکه کسی متوجه نشه خیلی مرتب همه چیز رو با صاحب خونه هماهنگ کرده بودم که چیزی لو نره و سر ساعت به مدل مشخصی تولید انقباض کنه..

خلاصه مامان با اینکه درد نداشت، به خاطر این برنامه ریزی صحیح من زنگ زد به خاله حدیثِ ماما که خاله حدیث اوضاع از این قراره بخوابم یا باید کار خاصی انجام بدم، خاله حدیث طبق نقشه من عمل کرد و گفت باید برید بیمارستان.

اما مامان که دست بردار نبود، دوباره زنگ زد به بیمارستان صارم و شرح حال گفت، بیمارستان صارم هم گفت باید مراجعه کنید

تا اینجای نقشه م که خوب پیش رفته بود

مامان بازم راضی نشد، فکر می کرد بالاخره باید دردهای زایمان یه طورای دیگه باشه، خلاصه زنگ زد به بیمارستان پارسیان و اونها هم گفتن که باید برن و نوار قلب از بچه بگیرن

نقشه ام گرفت

به مامان گفتن گرسنه باید بیای بیمارستان، اما خدا رو شکر مامانم بهشون گوش نکرد و شامش رو خورد و رفت. ساعت 2 رسیدیم بیمارستان

خانم ماما هم انقباض ها رو اندازه گرفت و گفت مرتبه و فاصله های منظم داره، اما هنوز موقع اومدن بیرون من نشده! آخه من به صاحب خونه سپرده بودم که در خونه رو تا من نگفتم باز نکنه...

خلاصه گفتن چون انقباض ها منظمه، هر چند ضربان بچه خوبه و خبری نیست باید بستری بشی...

مامان که حسابی خوابش گرفته بود رفت به باباجون و مامان جون و پدر سردارک گفت که برن خونه، چون مطمئن بود که امشب خبری نیست! این مامان می خواد مانور من رو به هم بریزه  اما بقیه توجیه بودن و هیچ کدم نرفتن خونه...

اون شب مامانم خیلی سخت خوابید یا بهتر بگم از گرما و جای بد نخوابید

به نظرش رسید حتما یه متکا باید با خودش میاورد بیمارستان، اونجا یه متکای جرمی داشتن که خیلی سفت و گرم بود و البته اعصاب خورد کن...

هر چی بیشتر می گذشت کم و کسری های ساک مامانم بیشتر خودش رو نشون می داد.

خلاصه دکتر بیدگلی ساعت 12 اومد ما رو دید و اجازه مرخصی داد، مانور آمادگی ورود محمد صادق بعد از 12 ساعت به پایان رسید.